Celownik bombowy

Celownik bombowy – urządzenie stosowane w samolotach bombowych pozwalające przewidzieć miejsce upadku bomby lotniczej, a więc umożliwiające dokonanie zrzutu bomb we właściwym momencie.

Umożliwia dokładne celowanie podczas zrzutu bomb, strzelanie z broni pokładowej oraz odpalanie pocisków rakietowych; służy również do pomiarów nawigacyjnych. Rozróżnia się celowniki lotnicze:

• bombardierskie – służą do celowania przy zrzucaniu bomb z lotu poziomego, nurkowego oraz półpętli,
• strzeleckie – do celowania przy strzelaniu z działek i odpalaniu pocisków rakietowych
• nawigacyjne – do dokonywania pomiarów nawigacyjnych (np. pomiar kąta znoszenia samolotu).

Celownik bombardierski składa się z mechanizmu naprowadzania samolotu na kurs bombardowania, mechanizmu określającego zrzut bomby oraz mechanizmu obserwacji. Celownik strzelecki składa się z mechanizmu wprowadzającego kąt wyprzedzenia i kąt celowania oraz mechanizmu obserwacji. Pod względem budowy linii obserwacji celowniki lotnicze dzielą się na mechaniczne, optyczne, celownik lotniczy na podczerwień oraz radiolokacyjne. Pod względem stopnia zautomatyzowania celowniki takie dzielą się na nieautomatyczne, półautomatyczne i automatyczne. Celowniki nieautomatyczne pozwalają wzrokowo ustalić wszystkie parametry strzelania lub bombardowania. W celownikach półautomatycznych cześć parametrów wejściowych wprowadzana jest automatycznie, część zaś ręcznie przez operatora. W celownikach automatycznych wszystkie czynności związane z wprowadzeniem parametrów wejściowych wykonywane są automatycznie, rola zaś operatora ogranicza się do wyboru celu i otwarcia ognia. Celownik nawigacyjny składa się z zespołu urządzeń wchodzących w skład nawigatora automatycznego^[1].